Ένα άρθρο που υπάρχει από τη γέννηση του Κώδικά μας και δεν έχει λειτουργήσει ποτέ.

Οι φωνές των συνδικαλιστών μας πολλές: «είμαστε ελεύθερη αγορά», «κάποιοι είμαστε ανώτεροι από άλλους στην εκτέλεση των καθηκόντων μας», «ο πελάτης έχει το δικαίωμα της επιλογής», «να το ενεργοποιήσουμε ή να καταργηθεί από τον Κώδικά μας» και πολλά άλλα επιχειρήματα προκειμένου να μην ενεργοποιηθεί ΠΟΤΕ! Αλλά στους ξύλινους προεκλογικούς τους λόγους όλοι το εντάσσουν και δηλώνουν πόσο πολύ το θέλουν…

Η άποψή μας:

  • Το επάγγελμα του Δικαστικού Επιμελητή ΔΕΝ είναι ελεύθερο, διέπεται από ΦΕΚ αμοιβών, από Κώδικα Δικαστικών Επιμελητών και από δεοντολογικούς Κανόνες. Άρα η Πολιτεία όταν νομοθέτησε το Ν. 2318/1995, με τα άρθρα 51 και 139 φρόντισε να διασφαλίσει στο Δικαστικό Επιμελητή την αξιοπρεπή του διαβίωση και κατ’ επέκταση την ακέραιη άσκηση των καθηκόντων του για την απονομή της Δικαιοσύνης χωρίς διαπλοκή, χωρίς αθέμιτο ανταγωνισμό και χωρίς να εξαγοράζεται η συνείδησή του. Ο Νομοθέτης ήξερε πολύ καλά τι έκανε, δεν ήταν τυχαία η επιλογή των 2 αυτών άρθρων που ΟΙ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ ΜΑΣ σαμποτάρουν επί 27 ΧΡΟΝΙΑ.
  • Για τα δύο αυτά άρθρα, επειδή είναι αλληλένδετα, θα έπρεπε η ΟΔΕΕ να έχει στείλει προτάσεις στο Υπουργείο Δικαιοσύνης ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ. Για μεν το άρθρο 51 πρόταση για τροποποίησή του , για δε το άρθρο 139 πρόταση για ενεργοποίησή του. ΠΟΤΕ δεν ισχυριστήκαμε ότι μπορεί το άρθρο αυτό να γίνει πράξη, χωρίς να ψηφιστεί η πρόταση τροποποίησης του άρθρου 51!
  • Στο άρθρο 139 η μόνη ύλη που δεν μπορεί για πρακτικούς λόγους να ενταχθεί, είναι η ύλη της ελεύθερης δικηγορίας. Η φύση της ύλης των Δικηγόρων, ενέχει το χαρακτήρα του επείγοντος (πολλές φορές και κατεπείγοντος) και δεν μπορεί λόγω προθεσμίας να σταλεί στο Σύλλογο προκειμένου να γίνει ανάθεση στον επόμενο κατά σειρά συνάδελφο. Επίσης η σχέση μας με τους Δικηγόρους έχει ιδιαίτερα προσωπικό χαρακτήρα, κάποιες είναι συγγενικές, κάποιες συνεργασίες είναι πολύχρονες κι εκεί είναι αδύνατον να υπεισέλθει η διαδικασία ισοκατανομής της ύλης. ΟΛΕΣ οι υπόλοιπες πηγές εργασίας πρέπει να ανατίθενται σύμφωνα με το άρθρο αυτό σε όλους μας, πρέπει να σταλεί στη Βουλή για ψήφιση ο ακριβής τρόπος που θα γίνεται η διαδικασία του καταμερισμού της ύλης μας.
  • Τι συνέβη τις τρεις αυτές δεκαετίες που δεν το εφαρμόζουμε;

Δημιουργήθηκαν και γιγαντώθηκαν τα καρτέλ, φούντωσε ο αθέμιτος ανταγωνισμός, ξεφύτρωσαν διπλά βιβλία, συνάδελφοι δίνουν σε συναδέλφους επιδόσεις και εκτελέσεις με αντιπαροχή και τελικά οι περισσότεροι από μας έχουμε γίνει ασφαλιστικοί και φορολογικοί οφειλέτες, βάζοντας προτεραιότητα στην επιβίωσή μας με το πενιχρό εισόδημα που μας απομένει. Στρατηγικά μας οδηγούν στην εξαθλίωση και την υπαλληλοποίησή μας, ενώ αν ήταν εν ενεργεία το αρθ. 139 θα είχαμε όλοι αρκετή δουλειά και τα έσοδά μας θα υπερκάλυπταν όλες μας τις ανάγκες. Γιατί ΥΛΗ ΥΠΑΡΧΕΙ για όλους, αλλά είναι σαρωτική η υπερσυγκέντρωσή της σε λίγα και γνωστά γραφεία επιχειρηματιών του Κλάδου μας, τους οποίους βοήθησαν με τη στάση τους όλες οι διοικήσεις από το 1995 μέχρι σήμερα.

  • Οι γνωμοδοτήσεις δεν αποτελούν τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις, αλλά λαμβάνονται υπόψιν. Υπάρχει γνωμοδότηση του Δρα κ. Ματθαίου επί του άρθρου 139 από το έτος 2014 ( μετά από ερώτημα που του έθεσε η ΟΔΕΕ), η οποία είναι πλήρως εμπεριστατωμένη και απαντά με νομικά επιχειρήματα στην αναγκαιότητα πραγματικής ύπαρξης του άρθρου αυτού, ΠΡΕΠΕΙ να κάνουμε άμεσα Ολομέλεια της ΟΔΕΕ , για να ληφθεί απόφαση επί του συγκεκριμένου άρθρου. Η γνωμοδότηση αυτή δεν τέθηκε από τους Προέδρους της ΟΔΕΕ απλά στο συρτάρι, αλλά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας….. Ποιους εξυπηρετεί αυτή η κατάσταση; Λίγους, πολύ λίγους είναι η απάντηση..
  • Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ο κάθε Σύλλογος , αφού ψηφιστούν και δημοσιευθούν σε ΦΕΚ οι ΚΥΑ για τα δύο αυτά άρθρα, θα μπορέσει μέσω Γενικών Συνελεύσεων να αποφασίσει αν θέλει να εφαρμόσει το άρθρο ή όχι. Δεν θα εξαναγκασθούν οι συνάδελφοι, αυτοί θα αποφασίσουν τελικά. Χρέος των Διοικήσεων είναι να τους δώσουν τη δυνατότητα να το κάνουν, όχι να αποφασίζουν για το δικό τους μέλλον χωρίς τη συναίνεσή τους.

Η ΙΡΙΔΑ κατέθεσε πρόταση στο Σύλλογο, για να ληφθεί απόφαση, αλλά ο Πρόεδρος αυθαιρέτως και αυτοβούλως ΔΕΝ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΕ ΠΟΤΕ!

ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΡΙΔΑ

Η Πρόεδρος

Μαρία Μπρουζούκη

 Η πρότασή μας: αρθ.139

 

 

Η γνωμοδότηση του Δρα Ματθαίου: Γνωμοδοτικο σημείωμα αρθ. 139